حسین خون خدا

 

ای حسین آنچه تو به من آموختی ، در شعرم نیست

در قلب من ناله هاست ، که در قلمم نیست

 

حسین (ع) می خواهد سفر کند

هیچکس با او نیست  

                 تنهاست ... تنها

به پایان راه می اندیشد

                   شهادت ... شهادت

حسین جان از رفتن حذر کن

آنچه از تو می ماند به جای

                 تنی خسته 

                 وتنی پاره پاره خواهد بود

شرم بر این مردم

خون خدا خواهد ریخت

               زیر سم اسبان

               پیکرت آفتاب خواد دید

تو چه می خواهی از مردم

اینان تو را خواهند کشت

هیچکس ...

          یاری ات نخواهند کرد

حسین جان مرو..

              مگذار بگویند

                     شهادت کار ما نیست

                     تشنگی در اسارت راه ما نیست

اینان در بستر خویش

چشم دوخته اند به تو

                        به عباس

                                به عشق

اینک تو تنهائی

              ای روح پاک تا بی نهایت

                                      تنها .. تنها

پی نوشته : به نظر شما اگر حسین (ع) امروز بود ، او را یاری می کردیم ؟

نظرات 2 + ارسال نظر
تارا دوشنبه 9 دی‌ماه سال 1387 ساعت 08:54 ق.ظ

امشب به یاد مخمل زلف نجیب تو
شب را چو گربه ای که بخوابد به دامنم من ناز میکنم
چون مشتری درخشان چون زهره آشنا
امشب دگر به نام صدا میزنم تو را
نام تو را به هر که رسد می دهم نشان
آنجا نگاه کن
نام تو را به شادی آواز میکنم
امشب به سوی قدس اهورایی پرواز میکنم

ساناز دوشنبه 9 دی‌ماه سال 1387 ساعت 10:02 ق.ظ http://behavayeto.persianblog.ir

سلام دوست عزیز
چی بگم آخه! شعرات که همیشه قشنگه...
فکر کنم حتی بهتر از من شیرازو بلدی...
در مورد سوال آخر شعرتم باید بگم به نظر من اون زمان با الان فرق می کنه آدم باید توی شرایط هر چیزی باشه تا بتونه عکس العمل نشون بده...الان از هر کی بژرسی حتما می گه آره..

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد