موج خروشان عشق

تنها لحظه ایست، که من برای زیستن در اختیار دارم هرگامی بر میدارم، هر نفسی که میکشم، می تواند سرشار از آرامش، شادمانی و وجد باشد، تنها کافیست  در لحظه که اکنون بیدار و زنده ام حال میخواهم زندگی را با رنگ سیاه بنویسم با خط دل بنگارم و کلام عشق آغاز کنم که شاید این باردر جاده تاریک سیاه بتوانم تنها با نور عشق زندگی کنم 

زندگی جز دفتری از خاطرات من بیش نیست 

زندگی دفتری از خاطرات من... یکنفر در دل شب، یکنفر در دل خاک یکنفر همدم خوشبختی هاست، چشم تاباز میکنم عمر من میگزرد... وقتی که دیگر نبود من به بودنش نیازمند شدم وقتی که دیگر نمیتوانست دوست بدارد من اورا دوست داشتم وقتی که او تمام کرد من شروع کردم... وقتی او تمام شد... تمام لحظه های شرین زندگی ام خاطرات با او بودن است. محبت را در کنار او آموختم و عشق را در نگاه مهربان و پرمهر او خلاصه کردم تمام ثروتهای دنیا در برابر نگاه پر مهرش هیچ است و تمام خوشبختی ام فقط در بااو بودن است

میخواهم که  تا همیشه با من بموند... یب                                                                                                                                            تحقق یابد

در گذر زمان با او خوشبختی اوج می گیرد با او معنای عشق را در چشمانش یافتم لحظه هایش را با خاطره های پراز عشق علاقه در قلب کوچکم جای میدهم

یه روزی او از من پرسید: که به خاطر چه زنده ای؟  یب   

                           در حالیکه در دلم فریاد میزدم به خاطر تو گفنم به خاطر هیچ              

         و من  از او پرسیدم که تو به خاطر چه زنده ای؟

یب                               گفت: به خاطر کسیکه به خاطر هیچ زنده است

نه از خاکم ، نه از بادم ، نه در بندم ، نه آزادم نه آن ليلاترين مجنون، نه شيرينم نه فرهادم فقط مثل تو غمگينم ، فقط مثل تو دلتنگم اگر آبي تر از آبم اگرهمزاد مهتابم ، بدون تو چه بي رنگم بدون تو چه بي تابم،گل عشق تو هستم شبنمم باش دلم دنياي زخمه،مرحمم باش ز درد بي كسي قلبم شكسته به شهر بي كسي ها    همدمم باش

     

زنده گـــی بی تـــو و بی عشق عذاب است وبیا

سیــنهء غــــم زده گـــان پر زکــــــباب است وبیا

                                                               ازفـــــراقــــت بـه خـــدا جـــان ودلــم خـسته شده

                                                               اشـــک در ســــاغرِ دل بــــــــــادهء ناب اســـت وبیا

میـــــروی بـــا لــــبِ پرخــنده ز پیشـی نظــــرم

هــر نفس زنده گـــی ام بی تو عــذاب اسـت وبیا

                                                               عشــــق درسیــنهءمن شعــــله وراست مــــیدانی

                                                               کــــــوه و دشت وکـمرو مـــاه به خواب است وبــیا

هــــرقــــــدر چـــــال طبیبـــانه و تیــــمـــاروملا

عـمــر و عیشم بخـــــدا پا به رکـــــاب است وبیا

                                                                طلبِ وصـــــلِ تـــو دارم بخــــــدا هــــر نفــــسی

                                                                 از ســرو پـــــــــــا و وجــودم به اعصاب است وبیا

ازجـــــــمالِ محـــوشت روزه و در ذکـــــــــر خدا

بوســــه ازگــــردِ لبت مــثل شـــراب اســـت وبیا

                                                                   رنگ من برگی خـــــزان ازغم هجــــــــرانِ توشد

                                                                   دیده ام پـــــــرشده ازگـــــردش آب اســــت وبیا

                                 تا بکــی " نصــرت" بیچــاره به صد شور وفغان

                                یک نظـــــــربــــرخِ بیمـــار صــواب اســت وبیـــا

بــــــی تو تنهــــائی تبــــاهم کـــــرد و رفـــت

بــــا غــــــــم و درد آشنـــا هم کـــرد و رفــت

                                                                بـــی تو رازِ عــــــــشقِ من کــــی بود فـــــاش

                                                                 بــند بـــند از هــــــــم جــــداهم کـــرد و رفـــت

بــــی تـــــــــــو این عـــــمرِ عـــزیزم شد تبــاه

غـم شــــــــریک با اشک و آ هـم کــرد و رفــت

                                                               بــــی تو بــیـــمـــاری فـــــتــــــاد در جـــانِ مـن

                                                               بـــــی رقــــــــم ســـــــرد و سـیاهم کـــرد رفت

مــــــی کنــــــم در بــســــــــتری غــم نــاله هـا

تــــکـــه تــــکـــه مــــثلِ کــاهم کـــرد و رفــت

                                                             بـــــــی تو بـــر من زنده گـــــی بــــاشد حـــرام

                                                             در دو عـــــــــــــــالم روسیاهــــم کـــرد و رفــت

                                 بـی تــــــــو " نصــــرت " حــالتش گــردید زار

                                گـــردی دامــانـــش فــنـــاهـــم کــرد و رفــت

 

دیگر چگونه میتوان عشق را تفسیر نمود چگونه با کاغذ و قلم میتوان تجسمی از یک رویا را کشید  که در آن عاشقانه ها نمایان باشد هرگز نخواهیم توانست آرزویی را آنگونه که هست بخواهیمش و درکش کنیم و من حقیر چگونه خواهم توانست دلتنگی ام را که روز به روز کثیر تر میشود و غمی که همچون کوه استوار در مقابلم مانده و خیال از هم پاشیدن هم ندارد را برایتان ترسیم کنم آنگونه که هست نمیتوانم دلتنگی ام را ثابت کنم که هر لحظه خاطرات را در ذهن تداعی می کنم  و خیال جدایی هم ندارم عشق من تو نیز نمی توانی مرا و دلتنگی مرا بفهمی و  من هم نخواهم توانست تو و دلتنگی تورا بفهمم این است که هیچ چیز در این دنیا مفهومی ندارد عشق من با اینکه دیواری میانمان فاصله انداخته اما هر لحظه  که اشک در چشمانم حلقه میزند ود لتنگی ها را بیش از پیش حس می کنم باز هم آرزوی وصال را زمزمه میکنم چرا که هر دوی ما همچنان خود را پیش هم وبرای هم فرض میکنیم

دورم از تو ای عشق قشنگم. ودل تنگم دلتنگ روزهای عشقی مون روزهایی که باعث حسرت همه بود همه ی اونایی که اکنون به خاطر فاصله ها در قلب سنگی شون بشکن میزنن گرچه از تو دورم اما با تو زنده ام و در خیال و رویا با توزندگی میکنم مهر تو بند جونمه با تو خستگی ندارم با تو به خدا رسیدم و خودم رو پیدا کردم لذت می برم از عاشقانه بودنها هر چندبی قراری و دلتنگی های زیادی دارد اما تنها با عشق است که میتوان به اعماق رفت و رازو رمزهارا کشف نمودتو عزیزی برای کویر قلبم مثل یک رود! تویی آرامش وجود من و همقدم وهمسفرمن در جاده ی زندگی. تورا نیاز دارم مثل نیاز گنجشک به آسمان! منی که قشنگ ترین و آرامش بخش ترین خاطرات را با تو دارم از تو تمنا میکنم از تویی که عشق را برای قلبم به ارمغان آوردی تمنا میکنم  باز هم بمان ومرا در قلبت نگه دار ونگذارکه همه بیننده ی تنهایی و گریه های من باشند ای که به شیوه عشقی و به زلالی نگاه نگاهم کنن که نگاه تو آبیست بر روی آتش دل.

عاشق                       عاشق تر

نبود در تار و پودش                ديدي گفت عاشقه عاشق

@@@@@@@@       نبودش        @@@@@@@@@@

امشب همه جا حرف  از آسمون و مهتابه  ،  تموم خونه ديدار اين خونه

فقط  خوابه ، تو كه رفتي هواي  خونه تب داره  ،  داره  از درو ديوارش غم

عشق تو مي باره ، دارم مي ميرم از بس غصه خوردم ،  بيا بر گرد تا ازعشقت

نمردم، همون كه فكر نمي كردي نمونده پيشت، ديدي رفت ودل ما رو سوزوندش

حيات خونه دل مي گه درخت ها همه خاموشن، به جاي كفتر و  گنجشك  كلاغاي

سياه پوشن ،  چراغ  خونه  خوابيده  توي  دنياي خاموشي  ،   ديگه  ساعت رو

طاقچه شده كارش فراموشي  ،  شده كارش فراموشي  ،  ديگه  بارون  نمي

باره  اگر چه  ابر سياه  ،  تو كه  نيستي  توي  اين خونه ،   ديگه  آشفته

بازاريست  ،  تموم  گل ها  خشكيدن مثل خار بيابون ها ،  ديگه  از

رنگ  و رو رفته ، كوچه و خيابون ها ،،، من گفتم و يارم گفت

گفتيموسفر كرديم،از دشت شقايق ها،با عشق گذركرديم

گفتم اگه من مردم ، چقدر به من وفاداري، عشقو

به فراموشي ،چند روزه تو مي سپاري

گفتم كه تو مي دوني،سرخاك

تو مي   ميرم ،   ولي

 تا لحظه   مردن

نمي گيرم  

دل از 

تو 

چه احساس نازنین و شیرینیه کسی که دوسش داری بشینی به چشاش نگاه کنی تا عمق وجودت،از یه گرمای عمیق آب بشه قلبت پر تپش بشه انگار که داره از سینت کنده میشه چه احساس عجیبیه  وقتی بخوای با دستانت،صورتش رو حس کنی با موهاش بازی کنی از لباش... خدای منِ باور کردنی نیست اونی که میخوای دوسش داری عاشقشی کنارت باشه باهات باشه همراهت باشه هم پات باشه ای خدا منو به عشقم برسون

چه لطيف است حس آغاز دوباره، و چه زيباست رسيدن دوباره به روز زيباي آغاز تنفس و چه اندازه عجيب است ، روز ابتداي بودن! و چه اندازه شيرين است امروز روز ميلاد... روز تو! روزي که تو آغاز شدي

اگر اشک ها نمی بود داغ   ها  سرزمین وداع را می سوزاند  کسی را که خیلی دوست داری همیشه زود از دستش میدهی  پیش از آن که خوب نگاهش کنی مثل پرنده ای زیبا بال می گیرد  هنوز بعضی از حرف هایت را به او نگفته بودی  هنوز همه لبخندهای خود را به او نشون نداده بودی  همیشه این گونه بوده است کسی را که از دیدنش سیر نشده ای  زود از دنیای تو می رود .   امشب تمام گذشته ام را ورق زدم :  پر از لحظه های سیاه ، لحظه های داغ و پرالتهاب بی قراری ، دلتنگی  افسرده گی ، خاموشی ، سکوت ، اشک ، سوختن .... چیزی نیافتم .  دلم به درد می آید وقتی سرنوشت را به نظاره می نشینم  کاش می شد سرنوشت را با آن روزهای شیرین عجین کرد  نفرین به بودن وقتی با درد همراه است .  من از قصه زندگی ام نمی ترسم من از بی تو بودن و به یاد تو زیستن  و تنها از خاطرات گذشته تعذیه کردن می ترسم .  زندگی ام در اوج جوانی بین شب و روزهایی است که باید بهترین  سال های زندگی ام باشد ، چنان به هم گره خورده است   که منجر به نابودی همه جانبه ام می شود .  ای کاش می تونستم از دستت فرار کنم   به چه زبانی بهت بگم ازت بدم میاد تو رو خدا دیگه دنبالم نیا  دلم هوس لحظه معراج روح را کرده است  دست تو ، سایه تو همیشه بر سر آدم ها قدرت نمایی می کند  تا آدم ها خلق میشن تو موجود نفرت انگیز هم به دنیا میای  دلم می خواهد تمام بغض هایم را جمع کنم  و با تمام وجود و تمام اشک هایم بگویم که خیلی دوست دارم.... یب

آیا شما این شخص را میشناسید ؟     م

                                                             بلی فهمیدم این کیه  

   م

عاشـــــــقی را شرط اول ناله و فریاد نیست
تا کسي از جان شيرين نگذرد فرهاد نيست
عاشــــــــــــــقي مقدورهــــر عـياش نيست 
غــــــــــــــــــم کشيدن صنعت نقاش نيست

روزی ازم پرسید که بزرگترین آرزوی تو چیست؟

گفتم تحقق یافتن آرزوی تو... اما افسوس هرگز ندانستم

آرزوی او جدایی از من بود

خنده ات را به همه بده، ولی لبخندنت را به یکنفر

عشقت را بهمه بده، ولی وجودت را به یکنفر

بگزار همه عاشقت باشند، ولی خودت عاشق یکنفر

می گویند که آدمها هرکس را که دوست دارند برای رسیدن به آن از تمام دنیا میگزرند

توکه تمام دنیای منی چطور ازت بگزرم

       ای عشق واقعی
چگونه ستایشت کنم در حالی که قلبت از محبت بی نیاز است چگونه ببوسمت وقتی که عشقت در وجودم جاری میشود بگذار نامت را تکرار کنم نامت زیباست دلنشین است چه داشته ای که اینگونه مرا طلسم کرده ای من اینگونه نبودم تو عشق را با من آشنا کردی تو هوای دلم را با طراوت کردی زمانی که با تو هستم به آسمان بیکران پرواز میکنم پس بدان دوستت دارم گرچه پایان راه را نمیدان

این عشق ماندنی است این عشق بودنی است این لحظه های با تو نشستن سرودنی است این لحظه های ناب در لحظه های بی خودی و مستی ، شعر بلند حافظ از تو شنودنی است این سر نه مست باده این سر که مست... مست دو چشم سیاه توست... اینک به خاک پای تو می سایم... کاین سر به خاک پای تو با شوق ستودنی است

تنها تو را ستودم 

میخوام تا ابد باهات باشم چه جوری حرفتو باور کنم ببین ....ببین با رفتنت چه به روزم آوردی میگفتی غمتو نبینم هرگز اما خودت غمو به خونه دلم دعوت کردی ببین دستهایی که یه زمانی تو دستهای تو جا داشت الان لرزونه  این چشم ها همون چشم هاییه که زمانی عشقو بهش نشون دادی اما الان مثل آسمون ابری و بارانی ببین گیسوانم سپید شده همون گیسوانی که میبوسیدی و میبوییدی و نوازش میکردی اینم قلبمه همون قلبی که زمانی منزلگاه تو بود اما الان خرد شده تکه تکه هاشو با اشکام سر هم کردم اگه اومدی بمونی تا ابد با من باش  من همونم همون فرشته ارزوهات پیر شدم و ناتوان اما هنوز عاشقتم هنوزم دوستت دارم بیشتر از گذشته

  دل حزین  

               تاکـــی ز درد و رنج خرابی دل حزین

              نقشی بروی سینه ی آبی دل حزین


                                          میدان کربلاســت همه روز و روزگار

                                          در کام تشنگان تو شرابی دل حزین


            فریاد خستگان بشـــــنو از دل زمان

           دردا اسیر پنجه ی خوابی دل حزین


                                     چون بغض سرد درکف ایام سرد یأس

                                     بر شعله ی زمانه کبابی دل حــــزین


             در بزم اهل دل نزنی جام عاشقی

            تا از شراب نفس خـرابی دل حزین


                                 برکن قبای زهد که جزدام فسق نیست

                                شیخی ولی برنگ شــــــبابی دل حزین


          سنگی ولی بدامن غم گرد میشوی

          مفقود مثل نقش بر آبی دل حـــزین


                                     شاکی تواز«زریر»چرامیشوی چنین؟

                                     بر ماتم زمـــانه کتابی دل حـــــزین

ای آرزو، ای سرچشمه هستی، ای مایه خوشی و سعادت من، ای الهام دهنده شاعران، ای رمز عشق، ای شراب روح لطیفتر از نسیم شدید تر از باران بمان ...... همیشه در کنارم چون دوستت دارم میدانم روزی بیتو خواهم مرد ودستانت سخت دلتنگ خواهد شد و نگاهت همیشه تنها خواهد ماند، تو تنها گلی هستی که شعارت سینه را برای تپش قلبم تنگ میکند و حرفهایت دل را به آرزوهایم نزدیک میکند دوستت... دارم چون قلبم ترا دوست دارد به قلبم حسرت می میورزم چون ترا بیشتر از من دوست دارد

اگر متوانستم فقط یک آرزو کنم آرزو میکردم که اشک تو باشم تا در چشمانت متولد میشدم و میمیردم عاشقانه، بی بهانه، عارفانه، خالصانه، صادقانه، بی نهایت دوستت دارم

           منصب منصور

 
                   تـا مست شــوم شـــراب انگـور بــــــــده

                   زآن می کـه کنـــــد غم زدلم دور بـــــــده

                                           فصل طرب وعیش ونشـاط آمـــده است

                                           از جـام لبت بـه جـــان مخمـور بــــــــده

 
                    بــازآ که زگلـــــزار رُخت فیض بـجــویـــــم

                   کــامی بـــدل عـــــاشق مشهــور بــــــده

 
                                           دل در گرو سلسـله ی مـوی تو شـــــد

                                           ای قـرص قمـرسلسله را شـور بـــــــده

                   ورگــــرد زرُخســـــــارچــوگل پــاک کنی

                   زآن گـرد به من هـــدیه ی کافـوربـــــــده

                                           یک بوسـه نـــــدادی زحیــا روز به من

                                           مــا را زلبـت در شب دیجــور بـــــــده

 
                   زآن باده که مــدهوش کنــد پیــروجــوان

                   رطلی به من غمــزده ،ای حــور بــــــده

 
                                           تـرکیب من ازعشق ســـرشتنـــد همی

                                           یـارب تـوبـه مــــن منصــب منصوربـــــده

 
                   از هجـر تو شـد خســـــته و رنجـور"زریـر"

                   زآن لعـــل لبت کـام بـه رنجـــور بــــــــده

دیگر به خاطر من سر به جاده ها نمی زنی ، از همه چیز و همه کس دل نمی بری ! دیگر احساس تنهایی مرا نوازش نمی کنی ، برایم اشک خوشحالی نمی ریزی  گونه هایت را به خاطر نبود من در کنارت ، خیس خیس نمی کنی عزیزم آسمان دلت را ابری و چشمهایت را بارانی نمی کنی و اشک دیداری دوباره نمی ریزی انگار که بی وفا شده ای ، وجودی از سنگ و آتش شده ای ، مرا نوازش نمی کنی مرا در غم های خودت ، شریک و هم دردی برای خودت بدان ! اما افسوس که با خودم ، در وجود سرد خودم تنهای تنها مانده ام
دیگر بی وفا شده ای ،وجودت نیز بی حس ، بدون احساس ، و بی درک شده است دیگر پرندگان را به سوی خودت صدا نمی زنی ، بر مرغ عشق غزل عشق و ترانه  عزیزم به آن سوی افق ها نظاره کن ... به آن سوی آروزهایمایمان فکر کن به روزهای در کنار هم بودنمان فکر کن ، روزهای غم و غصه را ترک کن ،مرا دوباره نوازش کن  تو مرا صدا بزن ، تو مرا ندایی بکن ، من هستم عزیزم .. منتظرت نشسته ام نازنینم شاید تو بی وفا نشده ای ، شاید تو از من دلسرد شده ای !!! از عشق من خسته شده ای ، از من دگر نا امید شده ای ... شاید !

برای دیدنت لحظه شماری میکنم برای دوباره زنده کردن خاطراتم را با خودم فکر میکنم هر چی گله از تموم گلستونها برات چیدم ولی فکر کنم عزیز دلم بازم بهت بدهکار میمونه همانقدر لحظه هام باهات سبز و رویاییه که فکر میکنم دارم خواب زیباترین بهار و رویاهامو می بینم حتی اگه بازم واژه های ناب رو گیر بیارم بازم من خودم رو بهت بدهکار می بینم

اشک چیست ؟ نم نم تمنای دل اشک است یا از شادی و یا از جدایی است شادی آن شیرین و تبسم همیشگی عاشق استتلخ و غمزده پایان قصه غمبار عاشق است

    اگر خورشید بودم روشنی آفتاب را به تو هدیه می کردم اگر ماه بودم سپیدی مهتاب را به تو حدیه میکردم اگر آسمان بودم خوش رنگ ترین رنگین کمان هایم را به تو تقدیم می کردم اگر زمین بودم درخشان ترین  و زیبا ترین الماس ها و جواهراتم را به تو هدیه می کردم اگر دریا بودم درشت ترین مرواریدهایم همراه با دلربا ترین پری ها را برایت می فرستادم اگر باد بودم خوش بوترین رایحه ها را از معطرترین گلها  برایت به ارمغان می آوردم اگر بلبلی بودم دل انگیز ترین نغمه ها را برایت سر می دادم.

           اگه تو رو دوســت دارم خيـــلی زياد، منو ببخش 
           اگه تويی اون که فقط دلم می خواد، منو ببخش

                             اگه دلم تنگ می شه خيــــــلی برات، منو ببخش 
                             اگه نگام گم می شه تو شهر چشات، منو ببخش

           منــــو ببخش اگه شبا ستاره ها رو می شمارم
           اگه همش پيش همه بهت می گم دوست دارم 

                               منو ببخش اگه برات سبد سبد گل مـــــــی چينم 
                               منو ببخش اگه شبا فقط تو رو خواب مــــــی بينم

           منو ببخش اگه برات، ميميرم و زنده مــــی شم
           اگه با اين ديونگی هام پيش تو شرمنده میشم 

                                منو ببخش اگه تو رو می سپارمت دست خــــــدا 
                                اگه پيش غريبه ها به جای تو می گم شــــــــــما

           منو ببخش اگه واسه چشمای تو خيلی کمـم
           تو يه فرشته ای و من، خيلی باشم يه آدمــم

                                 منو ببخش، من نمیخوام تو رو به ماه نشـون بدم 
                                نشونی تو، نه به شب و نه دست آســــمون بدم

             منو ببخش اگه فقط می خوام بشی مال خودم 
            ببخش اگه کمــم ولی، زيادی عاشقت شـــــدم

بگذار چشم هاي باراني ام را بر گستردگي شانه هايت بنهم مي خواهم پناه دردهايم باشي دستان سراسر احساستت رادر دستان من بگذاري مي خواهم پناه بي كسي ام باشي ولبای گرمت را هم چون شمعي پرفروز به سردي گونه هايم بگذاري شايد لحظه اي زندگي را حس كنم