عافیت

باور نمی کنم ..

         آنروز که عافیت می خواستی

                 خانه ی دوست سر راهم شد

                                  " با دعوتی پر عنایت "

                                        و  "استجابتی پر سخاوت "

من هم ..

         بی دریغ از تو گفتم

                  از هزار پنجره ی بی تاب

                          و از سایه های پریده از خواب

او با لبخندی پر چین 

           همه ی حرفهای مرا دریافت

                                      در طنین صبح

                                           او .. تنها تو را دریافت

    پی نوشته :

  هیچ چیز عوض نشده
            حس می کنم که هنوز
                    کسی برایم دعا می کند
                                  جایی فراتر از زمان
                                         دورتر از روزهای گم شده من

شاید خداست که برایم دعا می کند ..