من و تو

ما دو تا بودیم کنار هم

من و تو ، با یک دریای لبخند

آه که دلم درد می کرد

همین امروز

کنار همین غم دیروز

شب مهتابی ، غم بی تابی ، گریه کردم

تو رفتی به همه جا ، از این کنارم

قطره قطره اشک می ریختم

قطره ها زاشک می دوختم

من بودم تنها و تنها ، در آغوش هر پرنده

تا ببینم از تو روئی ، تا ببینمت صد بار خنده

به دنبالت  دویدم ، تا بگویمت دوات کو ، میشه یکبار دیگه

تو نبودی ، نه پیش من ، نه پیش هیچ کس دیگه

کنار پنجره دلم شکسته بود ، تنگ خالی

بی صدا زمزمه کردم ، زمزمه ای  نه در حد کافی

اومدی از راه خیلی دور ، اما چه زود

راه ، بسیار بود !

فاصله ، دنیا بود !

خواهشم اینه ، با من بمون همیشه

 صد قسم ، بازی من تکرار نمی شه

دوست دار شما : مرتضی قضائی