تولد ماه

دیشب از سر ذوق

تا صبح خندیدم

اندکی را در خواب

اندکی را بیدار

صبح برخاستم

تو را در دامن مادر

 چون ماه دیدم

سوال دیشبم بود

آسمان بی ماه بود

ماه کجا بود

آیا میهمان زمین بود

آری  آری  

ماه میهمان زمین بود

ای ماه تولدت مبارک

برخیز که چشمان ترم

منتظر طلوع ات هستند

برخیز تا خنده های دیشبم تعبیر گردد

ای ماه به یادگار در قلب کوچکت می نویسم

چون آب ، روان باش

تا گل ها در آرزوی تو باشند

آنها تو را خواهند فهمید

آنگاه که صدای پای تو آمد

حیات  زنده شد

ای حیات دوباره

ای ماه تولدت مبارک

شعر : مرتضی قضائی پاکدهی

تسلیت

تسلیت باد بر شما

گام آخر

 امشب

گل سرخ را

سایه ماه تکان خواهد داد

امشب

ماه را

زمین رها خواهد ساخت

امشب

قلب کوچک را

پرنده تا اوج آسمان پر خواهد داد

امشب

همه چیز

به خواب عمیق فرو خواهد رفت

دوست جدا

ماه جدا

گل سرخ جدا

این گام آخرست که می رود به باد

شعر : مرتضی قضائی پاکدهی

اربعین حسین

آه ، دیری است کاین قصه سر دراز دارد

از دل زینب ، پریده حسین

مانده بر جای، از او یک آشیانه

آخر - ای حسین – ای دل زینب

 که تا رستگاری پرواز کردی

با همه خوبی از تو

آخر چه شد حاصل تو

بجز اشک و آهی به رخساره زینب

آخر چه شد حاصل تو

بجز بستر خاک ، زیر آسمان بی ستاره

از حوادثی که دلت شد پاره پاره

لیک موجی ست

که در دل مردم فتاده

از هر سو سراسیمه

بوسه بر خاکت نهند

اما این اشک ها که می ریزد

با دل غمخوار تو

 این چه غمگساری ست

بر رخ خوابت

این چه خوابی ست

ای حسین

این عاشقان دل به تو دارند

سر بر افراشته اند

چون شمع بسوزند

باکی نیست

خواهند سوخت

آه که هیچگاه

جبران سوختن تو نخواهد شد

در خلوت خویش

بگذر از ما

با تصویر رخت

رها کن دل ما را

شعر : مرتضی قضائی پاکدهی

اسیر احساسات

من اسیر احساسات نیستم

اسیر خنده و گریه ، در غم طوفانها نیستم

با عطر گلبرگهای باغ عشق

من در حسرت دیدار نیستم

زجا برخاسته ام از خاک

امشبم را در ماتم یک قرص نان نیستم

پرنده ام گرچه پر کشید و رفت

لیک در زمین بی انتها نیستم

رهگذر راه زمانه ام

من اسیر فتنه ها ، در غم فردا نیستم

در سخن و آئین من

در محبت ، من بینوا نیستم

از کنار تو می گذرم

گرچه در قصه امشب ات مهتاب نیستم

هرچند دور باشی یا نزدیک

من اسیر احساسات نیستم

به سراغت گرچه هر شب می آیم

قصه ام ناتمام است ، در غم تنهائی نیستم

بعد غروب آفتاب ، مسافر کرانه ام

با صدای پای تو ، در آسمان ، در دل مهتاب نیستم

کودکی هستم ، آب را گل می کنم

در جستجوی آب یا مادری تنها نیستم ...

شعر : دوست دار شما

مرتضی قضائی پاکدهی