سوم زمستان 87

شعر روز سوم دی ماه من  ( هنوز کامل نیست )

هوای تاریک صبح امروز

بی قراری داشت

                       کابوس داشت

آسمان... مه آلود

کلاغ... مهجور

دست های گره کرده

جائی در میان شهر خدائی داشت

همه خواب بودند

چه آن که راه می رفت

چه آن که در میان بستر بود

یک خیابان... پایین تر ازخانه ی من

اتوبوس منتظر بود

               بغض دخترکی ...

درون سینه ام تاب خورد

انگشت روی شیشه ی ماشینی گذاشت

با بخار نشسته بر شیشه

               خمیده نوشت

پاییز سردی داشتم

زمستان را

ای خدا ! گرم ام می کنی ؟!

پی نوشته :  

امروز... سوم دی ماه

هوا همان طوری بود که من دیدم ... شما هم دیدید

 آنچه گذشت ... دیگر گذشته

هیچ کس پاییز سرد گذشته ی دخترک را گرم نتواند کرد  

تنها ...  

بیائید همه با هم دعا کنیم " زمستانش گرم شود "