زمان بحرانی

سلام دوستان

امروز می خوام در مورد یک مقطع زمانی در زندگیمون صحبت کنم ، که فکر می کنم هر شخص توی زندگیش اون رو تجربه کرده .

زمانی یا لحظه ای توی زندگی هر کسی وجود داره که شخص فکر می کنه به آخر خط رسیده . به قدری بهت زده و پریشون می شه که انگار هیچ چیزی قابل برگشت به قبل و یا قابل انتقال به آینده نیست . فکر می کنه که زمان در مدار صفر درجه قرار داره و همه چیز داره تموم می شه .

یاد لحظه های شیرین ، خاطرات دوستان ، اطرافیان و حتی تلخی ها شخص را به کام مرگ فرو می بره .

در زمان بهت حتی تلخی ها هم شیرین به نظر می آد و شخص دوست داره حتی یکبار دیگه هم که شده همون تلخی بدکام رو مزه کنه .

آه چه لحظه سختی

آه چه لحظه بدگواری که به هیچ وجه قابل هضم و جذب نیست . هر چقدر سعی و تلاش می کنه تا از دست این لحظات سخت نجات پیدا کنه نمی تونه .

مدتی فکر هیچ و پوچ بودن در فکر و ذهن شخص موجب اتصال تموم برنامه ها ی زندگیش می شه و همه برنامه ها رو پاک می کنه .

یه آدم که توی مغزش هیچی نیست تا بهش فرمان کاری رو بده

یه آدم که همه کارهای گذشته رو فراموش کرده

یه آدم که نه خودش رو می بینه و نه دیگران رو

واقعا هم حق داره چون تمام حس های وجودش رو از دست داده

مگه امکان داره یه آدم بدون حس چیزی رو ببینه ، چیزی رو لمس کنه

درسته امکان نداره .

لحظات سخت و درماندگی گاهی ساعت ها و گاهی اوقات روزها و گاهی اوقات ماهها طول می کشه . شاید یه آدمی پیدا بشه که از اول عمر تا آخر عمرش مات و مبهوت باشه و اتفاقات  اطرافش را لمس نکنه .

وای چقدر سخته خارج شدن از زمانی که هر لحظه اش به اندازه یک عمر آدم کامل زمان می بره .

هیچ کی دوست نداره  وارد این گرداب هلاکت بار بشه .

آیا می شه کاری کرد که دچار چنین بحرانی نشد ؟

آیا می شه کاری کرد که حداقل زمان را در این لحظات بحرانی تلف کرد ؟

به نظر می شه چنین کاری کرد

حتما راهی وجود داره

اما هر کسی باید راه خودش رو بره . چون نمی شه یک راه را برای همه تجویز کرد .

پس

به دنبال زندگی سالمی باشیم که گرفتار بحرانهای زندگی نشویم .

به دنبال دوستانی باشیم که ما رو به پرتگاه هدایت نکنند.

به دنبال عشق واقعی باشیم که ما را نجات بده.

از عشق زمینی مخصوصا .... یک نفر را انتخاب کنیم  .

و  رعایت بسیاری از چیزهای دیگه که کمک می کنه تا حداقل دچار بحرانهای مقطعی نشویم .

به امید خوشبختی ، سلامتی و سعادتمندی همه دوستان عزیزم