سخنی با خوانندگان عزیز
دوستان سخن بسیار است!
اما همه می دانند، هر سخن برای گفتن نیست!
مانده ام از کدامین بگویم!
در خلوت خویش سخنها دارم!
اما نمی دانم چه بنویسم !
چون هر سخن خاطره ی خوبی از خود بجا نمی زاره!
از گفتنش معذورم !
چی بگم ؟ بهتره که بگم سخنی ندارم !
و شما را به خدا بسپارم.
دوستان عزیزم، به بزگواری خودتون همین اندک را از من بپذیرید ،
تا حداقل برای من یه خاطره ی خوب از شما عزیزان بجا بمونه!
پشت درهای بسته
دشمن به کج اندیشی
خاموش نشسته است .
دل ها زیر فشار کج ،
چراغ آن نیزخاموش
تا هیچ آمد و شد
میسر نباشد.
مرتضی