حسرت عمر

 

عمر بر باد و به حسرت خاموش

 

من شدم خلق که با عزمی جزم پای از بند هواها گسلم ، پای در راه حقایق بنهم

 

با دلی آسوده فارغ  از شهوت ، حسد و کینه و بخل

 

مملو از عشق و جوانمردی و زهد ، در ره کشف حقایق کوشم

 

زره جنگ برای بد و نا حق پوشم

 

ره حق پویم و حق گویم و بس حق جویم

 

آنچه آموخته ام ، بر دگران نیز نکو آموزم

 

شمع راه دگران گردم و با شعله خویش

 

ره نمایم به همه

 

گرچه سراپا سوزم

 

من شدم خلق که مثمر باشم

 

نه چنین زائد و بی جوش و خروش عمر بر باد به حسرت خاموش

 

ای صد افسوس که چون عمر گذشت معنی اش فهمیدم

 

در کلامی دیگر

کودکی در بازی         در جوانی غفلت          در پیری حسرت

 

                                                                

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد